Większość z nas od czasu do czasu doświadcza depresji. Są zdarzenia w życiu, które powodują obniżenie nastroju np. kłótnia z przyjacielem, niezaliczony egzamin na studiach, rozstanie z partnerem/partnerką, utrata pracy. Wówczas odczuwany smutek, pesymizm czy brak nadziei są chwilowe tzn. są nieprzyjemne w chwili , gdy ich doznajemy natomiast po kilku dniach, tygodniach samoistnie mijają.
Jeśli jednak zmiany w samopoczuciu są poważne i długotrwałe i prowadzą do poważnych kłopotów w relacjach z ludźmi, w szkole, w pracy wówczas mogą oznaczać zaburzenia depresyjne.
Zatem jeśli pojawiają się myśli typu – „ Moje życie nie ma sensu”, „ Nie mogę spać”, „ Z niczym sobie nie radzę”, „ jestem ciężarem i problemem dla innych”, „ Na niczym mi nie zależy” to potwierdzenie negatywnego myślenia o sobie typowego dla depresji. Ten wzorzec depresyjnego myślenia o sobie, przyszłości, wzmacnia i nasila odczuwanie smutku, poczucia winy, beznadziejności , powodując unikanie ludzi, wycofanie z relacji. Ponadto wzmaga cierpienie poprzez nasilone:
- zaburzenia snu – bezsenność lub nadmierną senność,
- zaburzenia apetytu – utratę lub wzrost,
- zmęczenie, brak energii
- utratę zainteresowań bądź odczuwania przyjemności
- trudności ze skupieniem uwagi i podejmowaniem decyzji.
Depresja jest chorobą, która wymaga leczenia niezależnie czy dotyczy dzieci, młodzieży czy osób dorosłych. Nie czekaj na właściwy moment, zapisz się na terapię.